INICIO




miércoles, 18 de septiembre de 2013

Mi verano con Mic

Ramón abrió su paquete y su cara lo dijo todo. Mi mejor recompensa. Su sonrisa, su mirada... abrazó a Mic y le dió un beso. Como si el de verdad hubiera salido del televisor para llegar a sus brazos.

El año pasado me pidieron a Mic, dije que no. Sabía que no existía patrón publicado, no tenía tiempo. A finales de junio, llegó un mensaje de Laia, persona muy importante en la vida de Esther, mi bostoniana, pidiendo un MIC, y siendo ella y para Ramón... no pude decirle que no. Eso si, le pedí el verano y me lo concedió.
Hablé con Alicia de Ganxetades y con Laura de Cabdellània, sabia que ellas habían tejido sendos Mics. Mientras esperaba sus respuestas, no tuve espera... empecé a tejer y a ir anotando mi patrón. Me escribieron amables ofreciéndome su ayuda y se la agradezco enormemente, aunque haya ido a la mía finalmente. Espero a ver qué les parece mi Mic. 
Por tanto, ha sido todo el verano dedicado a él. Casi como parirlo. Cada parte de su cuerpo está meditada, probada y vuelta a deshacer, sus pies, sus manos, su nariz... su ombligo. Nada está regalado al azar, ni el hilo porque seguí fiel a SUR de Lanas Stop, como siempre garantía de éxito y de agradable trabajo y resultado.
Y aquí está, mi Mic de 45 cm!!!
Pieza a pieza, fui consiguiendo un Mic que montar. Y en el momento de coser las piezas fue realmente como darle vida! Me convertí en Mss. Frankenstein por un ratito.
Fueron horas y horas y más horas, no lo niego. Y que en cuanto estuvo acabado dije que nunca más, pero la verdad es que estoy tan satisfecha con mi trabajo y con mi esfuerzo que ha valido la pena pasar el verano con Mic.
Dicen que el roce hace el cariño. Y ciertamente, Mic ha estado en nuestro comedor unas semanas hasta que hemos podido hacer la entrega, y no podemos negarlo: ¡le queremos!. ¡Hasta me dio pena llevarlo a su nuevo hogar! Por eso, antes le hicimos unas fotos en el fotomatón, para no olvidarlo jamás!!
El patrón está manuscrito en mi libreta mágica, a mano y a lápiz, como a mí me gusta. Ya tengo gente que me lo ha pedido, que me lo compran... Necesito primero hacer algún otro, probar el patrón de nuevo para corregir errores. Por eso, tengo que darle vueltas a ideas que hay en mi mente. Posibles testers... no sé. ¿Qué os parecería? ¿Os animaríaís en petit comité a probar el patrón? Lo seguiré pensando... 
Mientras, Mic tiene un nuevo hogar donde será muy feliz y yo más por haberlo dejado allí. Gracias Laia por la paciencia. 

30 comentarios:

  1. Quina monada Esther! Estàs feta una artista!! La meva nevoda es tornaria boja amb aquest MIC! Felicitats per la feina ben feta! petons

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Guapa!!! Gràcies pels elogis!! Ha estat tot un repte!!! Una abraçada!

      Eliminar
  2. Qué mono! Me encantan esas manitas! Menudo exitazo va a tener ese MIC! Si necesitas una tester, ya sabes!
    Besotes!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Guapiiii!!! En serio serías mi tester con Mic? Pienso como organizarlo, transcribo a limpio y entendible el patrón y me pongo en contacto contigo!!!! yupiiiiii!!!!

      Eliminar
  3. Que bonito te ha quedado. Me encanta!!!! Además con ese tamaño y esos bracitos se le ve muy abrazable. Normal que le encantará a Ramón.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Siiiiiii su carita fue la mejor explicación!!!!! Me fui súper feliz de su casa y eso que dejaba ahí a mi Mic!!!! jejeee

      Eliminar
  4. com ja t'havia dit, fantàstic! t'ha quedat preciós!! sabia que podies perfectament!!
    el detall dels ull amb feltre, el nas tot rodonet, l'espiral de la panxa... perfecte!
    segur que en Ramón n'estarà enamorat tota la vida!!
    en veiem aviadet no? un petónet

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Saraaaaaaaaaaah!!! Quina felicitat el lliurament de debó!!!! Només per viure aquest moment i veure aquella carona i aquella abraçada i petó al Mic en faria un cada mes!!!! jajajaaaa Si, a veure quan ens veiem!!!!

      Eliminar
  5. Felicitats Ester! T'ha quedat genial! Jo tb n'estic fent un he us ben asseguro k no es gens facil! Es el primer k faig sense patri i es tota una aventura.

    Et convido a k li donis un cop d'ull pel facebook a : Un rebost ple de somriures

    De moment nomes hi ha el cap xo espero poder penjar ben aviat el resultat final.

    Espero la teva opino i consells.

    Moltes gràcies i enhorabona

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Que bonica la careta del teu Mic!!!!! És genial!!! Qualsevol cosa, si et puc ajudar, ja saps!!!! Un abraçada!

      Eliminar
  6. Alaaaaa molt bé Esther!! quina passada!! :D al final els maldecaps, les hores invertides... han valgut la pena! es super mono :3 Mac Mec Mic toca't el melic!

    muaks!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Mac, mec mic... toca't el Melic!!! jajaaaa siiii al final súper satisfactori!!!! gràcies nena!

      Eliminar
  7. Oooooh!!! Es que Mic es todo dulzura! Te ha quedado fantástico, no me extraña que al dueño se le iluminara la cara :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias!!!!!!!!!!!!! siiiiiii se le iluminó toda todita, y la mía más!! jiji!

      Eliminar
  8. ala que BÉ!! que chulo, m'encanta!!! a mi també m'agradaria fer-ne un!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gràcies!!!!! Una feinada, però n'estic molt orgullosa!

      Eliminar
  9. Sí, ya sabía que te había quedado genial! Eres una artista! Ha merecido la pena que hayas pasado todo el verano con este patrón ;)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Mi niña!!! Es que tú tuviste primícia!! jajajaaa Pues si, cuando se trabaja con cariño siempre merece la pena el resultado!

      Eliminar
  10. Qué bonito!!! Es adorable, con esa carita! Te ha salido perfecto y sin patrón ya me imagino la de horas que le habrás dedicado... Ya puedes estar orgullosísima de tu trabajo porque más bien hecho no te ha podido quedar! Besitos!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias guapa!!! Pues si, no he contado las horas, pero muchas muchaaaas!!! Besitos

      Eliminar
  11. Felicidades!!!! te ha quedado genial!!! A mi me pasó lo mismo cuando hice mi primer MIC, dije que nunca maaaaaas. Hasta que me lo pidió un amiguito de mi hijo con esa carilla que no me pude negar. Me han pedido más, incluso me los han pedido por encargo, pero no. La verdad es que da muchísimo trabajo, y como a ti luego me cuesta desprenderme, jajaja me da pena.

    Lo tuyo tiene doble mérito, sin patrón ni nada. Genial!

    Un beso,

    Laura

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Lauraaaaaaaaaaaaaaaaa que ilusión tus palabras!!!!! Es cierto, cuando te miran con esa carita cómo les vas a decir que no! Aiiinnnsssss pero todo el verano he sido esclava del patrón nuevo, de sus pies, de sus manos jijiji Pero estoy contenta con el resultado! Mil gracias por todo, nos enseñamos nuestros Mics!!!! Un abraçada guapi!!!

      Eliminar
    2. Si! jajajaj yo no creo que lo vuelva ha hacer, a no ser algo muy especial y mira que al fin y al cabo es fácil pero da mucho trabajo. Para mi lo peor es coser las extremidades se me da fatal!!!!! empezaba cosiéndole la cabeza y cuando me daba cuenta parecía chuki con la cabeza girada.

      Felicidades por la faena bien hecha!

      Eliminar
  12. Guauuuuu!!! El esfuerzo ha valido la pena, te ha quedado genial!!! Eres una artista!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias preciosa!!!! mucho trabajo pero tan satisfactorio ver su carita que tejería Mics el resto de mi vida sólo por eso!!! Tú si que eres una artista!!!!

      Eliminar
  13. Molt ben aconseguit Esther!!
    Tens tota la raó amb el primer tu mateixa et quedes sorpresa de com va prenent forma!!! Però jo haig de dir que un dels grans (com els primers que vaig fer o com el teu) no el tornaria a fer mai més,jijiji
    Per cert, ara ja no es pot dir que no hi ha patró publicat, ;)
    Una abraçada

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Mai més!! jajajaaa ni que ens facin ullets, mare meva, semblava que no s'acabava mai!!! I tant, ets la precursora ens patrons-Mic!!! Enhorabona!!!!! Repartim Mics pel món!!!!! ;) Molta sort i una abraçada!

      Eliminar
  14. Et va quedar preciós, jo també en vaig fer un! si vols donar-te una volta pel meu blog: http://ganxillu.blogspot.com

    ResponderEliminar