INICIO




miércoles, 10 de julio de 2013

Viena, París, Grecia...

Jesse y Celine. Un chico americano, de Tejas, en un tren rumbo a Viena para coger un avión destino a América. Una chica francesa en el mismo tren, desde Budapest de casa de su abuela y camino a casa, París. Se conocen y sus vidas cambiarán para siempre... 



"Jamás he olvidado a nadie con quien he compartido algo. Porque cada persona tiene sus cualidades propias, no se puede reemplazar a nadie. Lo que se pierde se pierde.
Necesito los pequeños detalles, son el reflejo de cada uno de nosotros y son lo que echo de menos constantemente, por eso no se puede reemplazar a nadie, porque todos estamos hechos de pequeños y preciosos detalles."
Celine

No tiene nada que ver con l'Atelier de l'Obi, lo sé. Pero tiene mucho, muchísimo que ver conmigo. Cuando no era más que una adolescente, descubrimos una tarde la primera película en un videoclub. Nos dejó prendadas esa historia, supimos que necesitábamos vivir historias como esa, que nos haría falta el amor en nuestras vidas para poder sentir con tanta intensidad. Pocos años después, y aún en el instituto estrenaron la segunda película y corrimos al cine a ver si habían acudido o no a su cita. Necesitábamos saber si de verdad la vida no había sido tan complicada como para no reencontrarse. 
Y acabó dejando volar nuestra imaginación y deseando que Jesse nunca cogiera el avión de vuelta a casa... nunca... 

Con los años me compré la edición de las dos películas en DVD y todas las personas importantes que han ido pasando por mi vida, acaban conociéndolas y queriéndolas como yo. Son películas de diálogo cien por cien, no son comerciales ni hay una acción trepidante. Sólo hay dos protagonistas y sus sentimientos, sus vidas al desnudo para nosotros... A mí me marcaron mucho, y con el paso del tiempo he podido vivir situaciones parecidas (eso ya queda para mí...) y han sido dolorosas al mismo tiempo que emocionantes y placenteras para mi recuerdo. 
Hay que vivir intensamente cada persona que pasa por nuestras vidas, aprovechar cada segundo... sin pensar que puede acabar, porque la vida es eso, el AHORA. 
Estrenaron la última el viernes pasado. Antes del anochecer. No fuimos corriendo el día del estreno como en otras ocasiones. Teníamos ganas de revivir todos los momentos de Jesse y Celine, de volver a pasear por Viena y París junto a ellos recordando cada palabra, cada mirada... Y una vez preparados, anoche aún estando enferma, fuimos rumbo a Grecia con ellos. 

Estábamos solos en la sala. Y esta tercera parte... nos gustó pero nos angustió... No vayáis sin haber visto las otras dos, os faltará su vida para llegar hasta ahí. Está claro que el paso del tiempo hace mella, que la rutina agota la pasión... que los hijos dificultan el tú a tú... que los años no perdonan. Pero es evidente que el amor no se va, que el de verdad se queda y supera los obstáculos, que Jesse y Celine son los nombres de todas las historias de amor verdaderas... 
Mis años han pasado junto a ellos, hemos envejecido juntos y vivido historias ... Y queda claro, el tiempo no perdona, así que aprovechemos cada momento. 

Yo tengo suerte de despertar cada mañana junto al amor de mi vida.

6 comentarios:

  1. Ostres que bonic! :D el nom d'aquesta última em sonava, segurament hagi vist el tràiler aquests dies.. però no hi vaig para atenció.. realment no soc molt de pel·lícules romàntiques però... qui sap, una trilogia així de pel·lícules, amb els mateixos actors/personatges... em sembla molt interessant ^^ així que aquest cop potser faig una excepció gràcies a tu.

    muaks!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. És la millor saga del món per a mi, no crec que CAP pel·lícula superi el què han estat aquestes per a mi, de debó. Són d'estar súper atenta, els diàlegs són la esència, el què et farà pensar si o si quan surtis de la sala. No són pel·lícules romàntiques ensucrades, són la vida!!!

      Eliminar
  2. Te escribo también por aquí!
    Me topé con "antes del amanecer" cuando era muy, pero muy adolescente, y me dejé llevar por toda esta magia onírica y romántica que después me ha ido acompañando con el paso de los años, no sé si para bien o para mal!
    El jueves pasado fui a ver el final de la trilogía sola, después de una ruptura reciente... (ya llevo un mesecillo viviendo sola, poco a poco voy retomando el control del día a día y vuelvo a coger agujas y lana...)
    Como imaginarás, al salir del cine tenía un nudo atravesado en la garganta...que conseguí desatar con un paseo por madrid y un helado de limón.
    Ains.
    Al final conseguí sacar la mejor de las conclusiones y no darlo todo por perdido.

    Besiiis y mejorate, que ya he visto por instagram que estás malita. (si necesitas consejo enfermero ya sabes! :) )

    Andrea (momese)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Momese!!!! Que ilusión contactar fuera de instagram y saber que eres una de "ellas" Una de esas personas que ha vivido su adolescencia con Jesse Y Celine. Poca o casi ninguna había encontrado, creo que eres la primera. Esa magia nos hizo pensar que todo sería como ese tren, que nos bajaríamos sin dudarlo... y la vida tiene golpes que no nos esperamos... Espero que estés mejor, cualquier cosa puedes buscarme (no me gusta dar sermones pero en cuanto a rupturas puedo hablarte un poquito de la mía...).
      Entiendo ese nudo con el que saliste... es dura la última peli, es bonita pero dura, porque te hace despertar y ver la realidad. Ver que aunque estén juntos no es fácil... pero el amor se queda. Y a ti te llegará seguro, y mejor, y más bonito, ya verás.
      Te espero con tus lanas y con tu blog, ya pensamos nombre si eso. Y ya sabes donde ando para lo que sea, vale? Y lo digo en serio! Un besote enorme guapiiii (de momento voy tratando el constipado, sino te busco, gracias!!!).

      Eliminar
  3. Pues tras leer estos comentarios y el post, tengo muchas ganas de ver estas películas, pero... tu crees que yo ahora estoy preparada?

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Neni! No son películas edulcoradas, llorar sin ton ni son por el amor!! Son películas con magia, con sueños... son de ilusión! De verdad, yo no creo que te hagan sentir mal, ni apenada por no tener a tu Jesse contigo! Te harán tener ganas de encontrarlo seguro!!! Empieza desde la primera, y escucha atenta cada diálogo, no te pierdas ni una de sus miradas... todo tiene sentido, todo!!! Ya me dirás!

      Eliminar